Foto van Judy Arndt
Vanavond was ik op visite bij een buurvrouw die vandaag 56 lentes jong geworden is. Ze is weduwe, heeft weinig contact met haar kinderen en gaat elke dag haar moeder verzorgen waarvan zowel de lichamelijke als geestelijke littekens van een gevorderde leeftijd duidelijk worden. Altijd is ze in de weer voor een ander en daarom wou ik haar verrassen met een bezoekje en een kado. We hebben uren zitten praten bij een borreltje en hadden het heel gezellig. Het heeft ons beiden deugt gedaan. De winter komt en daarmee de feestdagen, voor haar mag het niet snel genoeg voorbij zijn. Met nieuwjaar komt ze traditie getrouw met taartjes en we hebben dan weer onze gezellige babbel. En de dag daarna en daarna en daarna, weliswaar zonder taartjes, praten we weer over koetjes en kalfjes.
Stopping By Woods On A Snowy Evening
by Robert Frost
Whose woods these are I think I know.
His house is in the village, though;
He will not see me stopping here
To watch his woods fill up with snow.
My little horse must think it's queer
To stop without a farmhouse near
Between the woods and frozen lake
The darkest evening of the year.
He gives his harness bells a shake
To ask if there's some mistake.
The only other sound's the sweep
Of easy wind and downy flake.
The woods are lovely, dark, and deep,
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep.
4 opmerkingen:
Je bent een toffe buurvrouw en een charmant mens. Hartverwarmend!
Mijn buurman aan de andere kant zal het niet eens met je zijn denk ik ;p
Waaauw dat is lief van je!
een prachtig kerstmisachtig verhaal!
Een reactie posten