Jambo!

Hallo! Het is ondertussen weeral veertien dagen geleden dat ons Afrika avontuur eindigde. Mijn man en ik hebben ontzettend veel nieuwe mensen ontmoet, foto's genomen, gegeten en natuurlijk met mate gedronken hihi, maar vooral genoten. Op 21 juli vertrokken we samen met de ouders van de bruidegom naar Duitsland, waar we kennis maakten met de oma, de oom en het nichtje van onze vriend. Met z'n allen richting luchthaven in Düsseldorf waar nog familie uit Nederland op ons stond te wachten. Na een nachtvlucht van ongeveer 9 uur (zonder slaap) arriveerden we in Mombasa. De eerste ontmoeting met Kenia was meteen een voltreffer. De tax free in Duitsland had reeds goed zaken gedaan met de familie dus werd de 'buit' een beetje verdeeld. Met onze bagage en wat flessen sterke drank gingen we door de laatste douane controle. Hadden we iets aan te geven? Wel enkel de zak van de duty free voor de rest niks. Hadden we tabak mee? Nope. Hoeveel zit er in die fles? Ach ni zoveel, de verpakking is veel groter dan de inhoud. Heb je nog geschenkjes bij? Njet. En of we misschien dan toch geen cadeau voor haar bij houden? Lap, daar had je het spel! Daar waren al die vragen dus voor, kon ze dan niet meteen geld vragen in plaats van ons een kwartier te laten zweten voor niks. Ik flapte er uit dat ik niet meteen iets had meegebracht, maar dat ik dat de volgende keer zeker niet zou vergeten. Met een ietwat groene glimlach mochten we eindelijk verder, maar van ons heeft ze geen cent of beter gezegd shilling gezien. Ook anderen ondergingen hetzelfde lot en het koppel uit Nederland dat het engels niet zo machtig was, mocht hun hele hebben en houden uitladen. Enfin, we zijn dan met z'n allen toch in een busje geraakt dat ons naar het hotel bracht. Nog geen 5 minuten onderweg kregen we een immense stortbui over ons, gelukkig zaten we droog. De bagage bovenop het dak kreeg het echter hard te verduren, geen probleem als die koffers waterdicht zijn natuurlijk, maar dat was niet bij allemaal het geval. Hetzelfde weer als thuis, moesten wij daar nu echt bijna 9 uur voor vliegen? Na een kwartiertje was de bui voorbij en dat was alles van regen dat we tijdens ons 10-daags verblijf hebben gezien. De locale bevolking scheen niet echt last te hebben van de regen en dat is al meteen een verschil met hier. Geen gespurt, geen paraplu, gewoon polé polé, alles rustig aan. Ons hotel dat grotendeels door zakenlui werd gebruikt, lag niet meteen in het toeristische gedeelte van de stad en was afgesloten door een poort. Door een bomaanslag op een hotel in 2002, is de bewaking blijkbaar verscherpt en in sommige hotels komen auto's, bussen of taxi's er niet in zonder grondige controle. Ter verwelkoming krijgen we meteen heerlijke mango juice. Ons appartement is immens groot en in de keuken, de slaap-, bad- en eetkamer kan je gerust een dansje doen. Vanop het terras hebben we een prachtig zicht op Mombasa. Even verfrissen, wat uitrusten en 's avonds worden we in het appartement van de ouders des bruids verwacht voor een welkomstdrankje. De eerste ontmoeting met de familie...Tijdens ons verblijf namen we een 1000-tal foto's dus zal ik het verhaal en de foto's over enkele berichtjes spreiden. Alvast enkele kiekjes van de eerste dag.

De brug die Mombasa eiland met het vasteland verbindt.

Het traditioneel Arabisch schip "dhow" wordt nu door het hotel gebruikt als restaurant/party schip.

Oma van de bruidegom, moeder en tantes van de bruid.

To be continued...