Auberge du Val d'Aisne bestaat nog steeds, voor meer info:
donderdag, november 09, 2006
Jong en onervaren
Als prille twintiger zag ik in het weekblad Flair reclame voor een gastronomisch arrangement. Ik dacht bij mezelf: tof, dat moeten we een keer proberen. Op een vrijdagavond vertrokken mijn man en ik richting Fanzel, een piepklein, landelijk dorpje in de Ardennen. Op de parking aangekomen kreeg ik al een voorsmaakje van wat komen zou. Mercedes, Audi, nog een Mercedes, een BMW. Moest ik daar nu echt mijn piepkleine, groene Lancia naast zetten? Slik! Blijkbaar waren we als laatste aangekomen, maar we hadden nog ruim de tijd om ons even op te smukken. Terwijl de andere gasten reeds aan tafel zaten, konden wij rustig met ons twee genieten van een glas champagne en een oester in het 'salon'. Mijn man en ik hadden nog nooit oesters gegeten, maar we gulpten het binnen alsof we ons hele leven nooit anders hadden gedaan. Nog een oester voor mevrouw en meneer? Ja graag. Waarschijnlijk een test voor die twee snotneuzen, maar we lieten ons niet kennen. Dan maar aan tafel. Ongelooflijk wat ik op één weekend heb leren eten. Wildpastei, foie gras, everzwijn, konijn, etc. Van wijn kenden we toen ook niet veel en we hebben toen maar op het oordeel van de man des huizes vertrouwd. Wat begon met zenuwen en klamme handen eindigde met puur genieten. Bij het afscheid bespeurde ik iets wat op een warme glimlach leek, we hadden de test doorstaan, misschien niet met 10 op 10, maar toch voldoende. Vaak, als ik toch eens overmand werd door zenuwen, dacht ik aan dat moment terug. Wie niet waagt, niet wint, een mooie leuze.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Elk jaar houden de toprestaurents ook een soortgelijke actie. Voor een beperkt bedrag kan je naar een 3-sterren restaurant gaan eten als jongere. We besloten om het er eens op te wagen in het Hof Van Cleve (Kruishoutem). Vanaf maandagmorgen kon je reserveren. Héél vroeg stuurden we een mail zodat we zeker bij de eersten waren, maar ze antwoordden dat ze al volzet waren. Dikke klucht ja!
>>Sofie
Het initiatief op zich is anders wel heel goed. Eigenlijk zouden de restaurants dat meerdere keren op het jaar moeten organiseren om iedereen een kans te geven.
Het aanschuiven aan restauranttafels behoort tot mijn favoriete bezigheden, maar ik het wel moeten matigen, want het is veel te duur geworden, vind ik.
Ik kan daar ontzettend van genieten, maar het is inderdaad ontzettend duur geworden. Met onze kapoenen is 'uitgebreid' tafelen ook niet meteen evident. Zo twee keer per jaar spreken we met vrienden af om de kinderen bij oma en opa te laten slapen. Wij kunnen dan eens 'rustig' eten en bijpraten, hemels vind ik dat.
Nog bedankt voor je commentaar op mijn blog ! Ik kom hier zeker vaak terug! Heel gezellig !
Heel graag gedaan hoor Julia. Eigenlijk moet ik jou en de medebloggers bedanken dat jullie mijn fratsen willen lezen.
Een reactie posten