strijk, strijk en nog eens strijk
ik kan der nimmer over zien
zelfs tot na een uur of tien
zit ik achter t strijkmachien
t is geen bal op den tv
anders viel het nog wel mee
kleine spullen
grote spullen
alle kleuren van de regenboog
passeren hier het keurend oog
maar da wordt stillekes aan moe
tijd dat ik dodoke doe.
Slaapwel
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
8 opmerkingen:
Mooi geschreven! Ik kwam 's avonds thuis en de poetsdame had heel het appartement gekuist.
Slaapwel.
Amaai, heel leuk hoor, toch wat het gedicht betreft. De strijk is veel minder natuurlijk. En ze kunnen wat vuil maken, die kindjes...Heb me de gewoonte gemaakt van heel wat op te plooien, dat scheelt toch..
>>buddha
Als ze dan ook de strijk nog doet moeten jullie heel gelukkige mensen zijn
>>female
Je kan inderdaad al een hoop plooien, spijtig genoeg niet alles en de kaboutertjes zijn hier zo lui
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat jij de laatste tijd herhaaldelijk door de muze bezocht wordt. Als zelfs strijken al poëtische ontboezemingen aan je ontlokt, ben je wel heel dichterlijk aangelegd.
Die doet ze ook als er strijk is. Idd dat beseffen we goed genoeg en waarderen enorm wat ze voor ons doet.
>>smiling cobra
Soms heb ik van die dagen dat ik er 20 op een dag zou kunnen maken, eigenlijk kan je overal inspiratie vinden zelfs in Moriaantje.
>>buddha
Ik ben blij dat te horen, zij gelukkig, jullie gelukkig, iedereen gelukkig
Goeie programma's zijn heel raar
er naar kijken is geen bezwaar
maar als je voor de programma's niet bezwijkt...
is het nuttig dat je strijkt
Kandidaat om stadsdichter te worden:))
Een reactie posten