grijze haren

Zondag was het de 13de, niet vrijdag maar toch. 's Morgens vind ik een briefje op het toetsenbord met de melding: kapot, F***, tuutverdomme, duizend bommen en granaten, kleurpotloodjes nog aan toe. Nu heb ik mijn eerste grijze haar al van mijn 16de maar ondertussen zijn het er al aardig wat meer geworden waarvan er menig veroorzaakt zijn door computers. In mijn gedachten doe ik het schuifraam open, neem de pc en keil hem erdoor. Vandaag las ik dat een vrouw tijdens een ruzie met haar echtgenoot een laptop door het raam naar beneden had gesmeten en per toeval was die in de voorruit van een politiewagen terechtgekomen. Gelukkig heb ik de daad dus niet bij het woord gevoegd. Ik heb het geluk een man in huis te hebben die wel wat afweet van computers dus het komt allemaal wel in orde en ondertussen kan ik de laptop gebruiken, oef. Het opstarten duurt een halfuur naar mijn gevoel, ik wil mij aanmelden maar wat...nu macheert dat toetske met de k ni! Na het nodige gevloek (weeral) begin ik uit frustratie op de bewuste toetsen te rammen en hoera het werkt. Eerlijk gezegd was mijn goesting over en daarom heb ik mij gisteren beperkt tot een beetje commentaar hier en daar. Blijkbaar heeft het probleem iets met een pasta en de voeding te maken. Goed dat mijn man er iets van kent, moest een reparateur mij zoiets vertellen zou ik spontaan aan de voedseldriehoek beginnen denken. Zucht, dom ****.