fantasie en herinneringen

Soms wou ik dat ik de gedachten van mijn kinderen zou kunnen lezen. Wanneer de oudste alleen speelt fantaseert hij over de gekste dingen. Stiekem kijk ik toe want als hij me betrapt gaat hij plots iets anders doen alsof hij zich schaamt. Een van de vroegste herinneringen die ik heb over mijn fantasie dateert van in de lagere school. Alle kinderen moesten een verhaaltje verzinnen van een paar pagina's en mijn verhaal ging over de pyama's. De hoofdpersonages woonden op een verre planeet en deden de gekste dingen. Het hele verhaal weet ik spijtig genoeg niet meer, meestal onthoud ik van 12 uur tot hoog noen, zoals dat in deze streek wordt gezegd. Waar ik de inspiratie vandaan haalde weet ik nog wel want het verhaal was niet gebaseerd op nachtkledij maar op het Spaanse nagerecht (sorry weer eten) pyama bestaande uit een flan caramel met verschillende bolletjes ijs rond. Als 5-jarige ging ik samen met mijn ouders naar het noorden van Spanje. Voor een kind was dit toen (vele jaren geleden) nog een paradijs. Elke dag trampoline springen, spelen op het strand en 's avonds gingen wij op bezoek bij Felix in een café-restaurant waar je de lekkerste paëlla kon eten en lekkere vanille ijs met verse aardbeien en de beste slagroom, natuurlijk stond ook de pyama op het menu. Tot op heden kan ik flan caramel nog steeds niet weerstaan en als ik flamenco hoor kan ik het niet nalaten te glimlachen. Ach...herinneringen. We hadden het niet breed in die tijd, maar mijn ouders maakten deze vakantie voor mij één om nooit te vergeten en vandaar waarschijnlijk die levendige herinneringen. Hopelijk kunnen mijn kinderen later ook zeggen, weet je nog mama en papa toen we......... Via deze weg wil ik moeder alvast een fantastische moederdag wensen en bedankt (ook aan papa) voor al wat jullie voor mij hebben gedaan en nog steeds doen!